حسین نوری همدانی (زادهٔ ۱۳۰۴ خورشیدی) فعال سیاسی پیش از انقلاب ایران (۱۳۵۷ ) و از مراجع تقلید شیعه است.
وی دومین امضاکننده بیانیه خلع محمدرضا شاه از سلطنت است. او به همراه ناصر مکارم شیرازی دو عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بودند که در جریان انتخاب اولین رئیس جمهور ایران ازابوالحسن بنی‌صدر در مقابل نامزد جامعه مدرسین حمایت کردند و از جامعه مدرسین اخراج شدند.
وی در سن ۷ سالگی آموختن را آغاز کرد، ادبیات فارسی، گلستان سعدی، انشاء، ترسل نصاب و … تا معالم الاصول را پیش والد مکرم خویش فرا گرفت.
وی در سال ۱۳۲۱ شمسی وارد مدرسه مرحوم آخوند همدانی شد و حدود یک سال و نیم در آنجا به فراگیری علوم پرداخت ولی اشتیاق و عطش به آموختن باعث شد تا بعد از اقامت مدت کوتاهی در همدان، به شهر قم عزیمت کند.
وی از بدو ورود به حوزه علمیه قم همزمان با تحصیل، تدریس را نیز آغاز کرد و در موضوعات مختلف فقهی، اصولی، کلامی، اخلاقی و … شاگردان زیادی پرورش داد.
برخی از تالیفات وی عبارتند از:
• الخمس
• مسائل من اجتهاد و تقلید
• امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه اسلام- عربی
• امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه اسلام- فارسی
• اسلام مجسم – شرح حال علمای بزرگ اسلام
• جایگاه بانوان در اسلام
• جهاد - فارسی
• ربا
• دانش عصر فضا
و...
