احمد احمدی در سال 1312 در روستای کهکدان در ملایر به دنیا آمد.
وی پس از فراگرفتن دروس مقدماتی به حوزه علمیه بروجرد رفت و به مدت پنج سال دروس دینی را تا اواخر سطح 2 فرا گرفت. سپس به حوزه علمیه قم رفت و دروس تفسیر و فلسفه اسلامی را در سطوح عالینزد علامه طباطبائی، درس فقه و اصول را نزد کسانی همچون روحالله خمینی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سلطانی، مشکینی، محقق داماد و نجفی مرعشی فرا گرفت و همزمان دکترای فلسفه غرب را از دانشگاه تهران اخذ کرد.
احمدی از سال ۱۳۵۲ عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بوده و فلسفه اسلامی و فلسفه غرب و فلسفه تطبیقی را در مقطع دکتری تدریس کردهاست. او از مؤسسان دانشگاه تربیت مدرس است و به مدت چهارده سال رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس بود.
آثار وی عبارتند از:
تأملات در فلسفه اولی، رنه دکارت
نقد تفکر فلسفی غرب
بنلایههای شناخت
مختارات من نصوص الفلسفه الاسلامیه
پادزهر در نفی انکار نزول وحی
تأسیس مابعدالطبیعه اخلاق