دُعای ابوحَمزۀ ثُمالی (بخش دهم)
دُعای ابوحَمزه ثُمالی (بخش دهم)
روایتی از حضرت امام سجّاد (علیهالسلام)
با ترجمه فارسی: غلامعلی حدّاد عادل
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
فَامْنُنْ عَلَیْنا بِما أَنْتَ أَهْلُهُ وَ جُدْ عَلَیْنا فَإِنَّا مُحْتاجُونَ إِلىٰ نَیْلِکَ یَا غَفَّارُ بِنُورِکَ اهْتَدَیْنا وَ بِفَضْلِکَ اسْتَغْنَیْنا وَ بِنِعْمَتِکَ أَصْبَحْنا وَ أَمْسَیْنا ذُنُوبُنا بَیْنَ یَدَیْکَ نَسْتَغْفِرُکَ اللّٰهُمَّ مِنْها وَ نَتُوبُ إِلَیْکَ
تَتَحَبَّبُ إِلَیْنا بِالنِّعَمِ وَ نُعارِضُکَ بِالذُّنُوبِ خَیْرُکَ إِلَیْنا نازِلٌ وَ شَرُّنا إِلَیْکَ صاعِدٌ وَ لَمْ یَزَلْ وَ لَا یَزالُ مَلَکٌ کَرِیمٌ یَأْتِیکَ بِعَمَلٍ قَبِیحٍ فَلا یَمْنَعُکَ ذٰلِکَ مِنْ أَنْ تَحُوطَنا بِنِعَمِکَ و تَتَفَضَّلَ عَلَیْنا بِآلائِکَ
فَسُبْحانَکَ مَا أَحْلَمَکَ وَ أَعْظَمَکَ وَ أَکْرَمَکَ مُبْدِئاً وَ مُعِیداً تَقَدَّسَتْ أَسْماؤُکَ وَ جَلَّ ثَناؤُکَ وَ کَرُمَ صَنائِعُکَ وَ فِعالُکَ أَنْتَ إِلٰهِى أَوْسَعُ فَضْلاً وَ أَعْظَمُ حِلْماً مِنْ أَنْ تُقایِسَنِى بِفِعْلِى وَخَطِیئَتِى فَالْعَفْوَ الْعَفْوَ الْعَفْوَ سَیِّدِى سَیِّدِى سَیِّدِى